روز 24/2/49 اللهيار صالح يكي از سران مؤثر جبهه به اصطلاح ملي سابق در يك مذاكره خصوصي در مورد مسئله بحرين بحث و اظهار نموده:
«كار استقلال بحرين دو سال قبل تمام شده بود حتي پرچم آن را هم در سازمان ملل گذارده بودند. شاهنشاه آريامهر به محض اطلاع از اين مطلب شخصاً به آمريكا تشريف‌فرما شدند و خواستند كه فعلاً سر و صداي آن را بخوابانند و در سرويس اخبار نگذارند تا كم‌كم زمينه افكار عمومي در ايران آماده شود. اين بودكه در نطقي، راه را براي رجوع به آراي عمومي باز نمودند و باز فاصله‌اي رعايت شد تا به اين ترتيب از آب درآمد. من مي‌دانم هيچ وقت ممكن نبود بحرين جزء ايران شود ولي يك طلبكاري ملت ايران از دولت‌هاي بزرگ غرب بود كه اقلاً شفاهاً اين مطالبه براي ما مفيد بود. يكي از سناتورهاي آمريكايي در اين مورد گفته است:
«شاهنشاه ژست كريمانه‌اي در خصوص بحرين نشان داده‌اند همان طوري كه پدر معظم‌له در موقع مسافرت به تركيه همين ژست را در واگذاري مرتفعات آرارات به دولت تركيه نشان دادند.»
به هر حال واگذاري هر قطعه از خاك وطن به بيگانه غلط است زيرا اشتهاي بيگانگان تمام شدني نيست. تيمسار جهانباني كه مدال تخصص در امورشوروي را به خود اختصاص داده كارش اين است كه در كميسيونهاي سرحدي فقط تسليم روسها شود. در چند نقطه مقداري از خاك ايران را به روسها داده است و حالا هم قرار است در كميسيون ديگري تيمسار جهانباني شركت نمايد و حتي قرار است يك امتياز ديگر به روسها داده شود. با رفتن انگليس‌ها از خليج فارس قرار است روسها به جاي آنها بيايند و صحبت است كه از ما تقاضاي پايگاه در خليج‌فارس را دارند. معلوم است دولتي كه بين مردم خود پايگاه ندارد هميشه تسليم اجانب مي‌شود تا با حمايت آنها خودش سر كار بماند. حالا كه بحرين با اكثريت جمعيت ايراني به عرب‌ها داده شده از خوزستان و فكر تصرف آن صرف‌نظر مي‌كنند؟ تاريخ ثابت كرده است كه سياست هر دولت بستگي به وضع جغرافيايي آن دارد. همان طوري كه دولت كمونيست شوروي همان سياست پطركبير را دارد. قطعاً ممالك ديگر مانند آمريكا و انگليس هم از اين قاعده مستثني نيستند.»
نامبرده در خاتمه در پاسخ اين سؤال كه با گذشتي كه شاهنشاه در مورد مسئله بحرين نشان داده‌اند ملل عرب و مخصوصاً عراقي‌ها خواهند فهميد كه در ايران حسن‌نيت هم هست، افزوده ابداً اين طور نيست، چون ملل كوچك روابط خود را خودشان تنظيم نمي‌كنند، بلكه كارگردان آنها دولت‌هاي بزرگند كه حكومت‌هاي دست‌نشانده‌ي خلاف ميل مردم تحميل مي‌كنند و افرادي كه بين هموطنان خود موقعيتي ندارند ناچارند به ساز اربابشان برقصند.
آقاي عطارپور مذاكره شود.
«كار استقلال بحرين دو سال قبل تمام شده بود حتي پرچم آن را هم در سازمان ملل گذارده بودند. شاهنشاه آريامهر به محض اطلاع از اين مطلب شخصاً به آمريكا تشريف‌فرما شدند و خواستند كه فعلاً سر و صداي آن را بخوابانند و در سرويس اخبار نگذارند تا كم‌كم زمينه افكار عمومي در ايران آماده شود. اين بودكه در نطقي، راه را براي رجوع به آراي عمومي باز نمودند و باز فاصله‌اي رعايت شد تا به اين ترتيب از آب درآمد. من مي‌دانم هيچ وقت ممكن نبود بحرين جزء ايران شود ولي يك طلبكاري ملت ايران از دولت‌هاي بزرگ غرب بود كه اقلاً شفاهاً اين مطالبه براي ما مفيد بود. يكي از سناتورهاي آمريكايي در اين مورد گفته است:
«شاهنشاه ژست كريمانه‌اي در خصوص بحرين نشان داده‌اند همان طوري كه پدر معظم‌له در موقع مسافرت به تركيه همين ژست را در واگذاري مرتفعات آرارات به دولت تركيه نشان دادند.»
به هر حال واگذاري هر قطعه از خاك وطن به بيگانه غلط است زيرا اشتهاي بيگانگان تمام شدني نيست. تيمسار جهانباني كه مدال تخصص در امورشوروي را به خود اختصاص داده كارش اين است كه در كميسيونهاي سرحدي فقط تسليم روسها شود. در چند نقطه مقداري از خاك ايران را به روسها داده است و حالا هم قرار است در كميسيون ديگري تيمسار جهانباني شركت نمايد و حتي قرار است يك امتياز ديگر به روسها داده شود. با رفتن انگليس‌ها از خليج فارس قرار است روسها به جاي آنها بيايند و صحبت است كه از ما تقاضاي پايگاه در خليج‌فارس را دارند. معلوم است دولتي كه بين مردم خود پايگاه ندارد هميشه تسليم اجانب مي‌شود تا با حمايت آنها خودش سر كار بماند. حالا كه بحرين با اكثريت جمعيت ايراني به عرب‌ها داده شده از خوزستان و فكر تصرف آن صرف‌نظر مي‌كنند؟ تاريخ ثابت كرده است كه سياست هر دولت بستگي به وضع جغرافيايي آن دارد. همان طوري كه دولت كمونيست شوروي همان سياست پطركبير را دارد. قطعاً ممالك ديگر مانند آمريكا و انگليس هم از اين قاعده مستثني نيستند.»
نامبرده در خاتمه در پاسخ اين سؤال كه با گذشتي كه شاهنشاه در مورد مسئله بحرين نشان داده‌اند ملل عرب و مخصوصاً عراقي‌ها خواهند فهميد كه در ايران حسن‌نيت هم هست، افزوده ابداً اين طور نيست، چون ملل كوچك روابط خود را خودشان تنظيم نمي‌كنند، بلكه كارگردان آنها دولت‌هاي بزرگند كه حكومت‌هاي دست‌نشانده‌ي خلاف ميل مردم تحميل مي‌كنند و افرادي كه بين هموطنان خود موقعيتي ندارند ناچارند به ساز اربابشان برقصند.
آقاي عطارپور مذاكره شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر